Święty Karol Boromeusz, biskup
Wspomnienie: 4 listopada
Święty Karol Boromeusz urodził się 3 października 1538 roku na zamku w Arona. Był synem Gilberta i Małgorzaty z Medici, która była siostrą papieża Piusa IV. Ojciec św. Karola wyróżniał się prawością, religijnością i miłosierdziem dla ubogich,
przez co do końca życia był dla syna ideałem życia chrześcijańskiego.
W 1559 roku papież Pius IV zabrał go wraz z bratem do Rzymu i mianował protonotariuszem apostolskim. Rok później w wieku 22 lat został mianowany kardynałem – odtąd jego kościelna kariera zaczyna się rozwijać w niesłychanym tempie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1563 roku. Także w tym roku otrzymał sakrę biskupią. Bardzo szybko stał się pierwszą osobą w Kurii Rzymskiej (zaraz po papieżu). Był jego doradzą. Papież ufał mu całkowicie. Nazywano go także „okiem papieża”. Dzięki swojej pozycji udało mu się uporządkować wiele spraw w Kościele oraz usunąć wiele nadużyć. Nigdy nie zwracał uwagi na pochodzenie człowieka, ale na jego prawość, moralność i przydatność do godności kościelnych, dlatego usuwał wszystkich karierowiczów
i niegodnych. To postępowanie zjednało mu jednak wielu wrogów. Dlatego po śmierci Piusa IV opuścił Rzym
i udał się do archidiecezji mediolańskiej, której był pasterzem, aby już na miejscu sprawować swój urząd.
Święty z całą siłą zabrał się do pracy. Otworzył Wyższe Seminarium Duchowne w Mediolanie. W kilku miastach założył także małe seminaria. Dla ludzi świeckich zakładał bractwa. W Mediolanie założył szkołę wyższą filozofii i teologii. Był fundatorem przytułków dla ubogich, upadłych kobiet oraz sierocińców. W czasie zarazy ospy w 1576, która pochłonęła 18 000 ofiar,
sam nawiedzał chorych, zaopatrywał umierających, urządził procesję pokutną. Szedł ulicami Mediolanu boso
z powrozem na szyi i krzyżem w ręku. Był surowy dla siebie, oddany całkowicie wyczerpującej pracy duszpasterskiej.
Majątek osobisty rozdał ubogim. Wyróżniał się szczególnym nabożeństwem do Męki Pańskiej.
Św. Karol Boromeusz zmarł 3 listopada 1584 roku. Jego kanonizacji dokonał papież Paweł V w roku 1610,
wyznaczając na dzień jego dorocznej pamiątki 4 listopada. Ciało wielkiego biskupa spoczywa w krypcie
katedry mediolańskiej pod ołtarzem głównym.
W Ikonografii przedstawia go w stroju kardynalskim i biskupim.
Częstym tematem artystów jest scena jak udziela pierwszej Komunii świętej św. Alojzemu Gonzadze.
Św. Karol Boromeusz należy do czołowych postaci Kościoła. Dla wielu biskupów jest wzorem idealnego pasterza.
Pozostawił po sobie wiele pism. |oprac. ks. Maciej Igielski|
ŹRÓDŁO: W. Zaleski, „Święci na każdy dzień”, wyd. Salezjańskie.
Fotografia na stronie głównej >> zobacz