Święci Juda Tadeusz i Szymon Gorliwy
Święto: 28 października
W kolejnym naszym spotkaniu ze świętymi spróbujemy pochylić się nad dwoma spośród dwunastu apostołów: nad Judą Tadeuszem i Szymonem Gorliwym. Będziemy mówić o nich razem, ponieważ w spisach Dwunastu występują zawsze jeden obok drugiego (zob. Mt 10, 4; Mk 3, 18; Łk 6, 15; Dz 1, 13), ale także wspominamy ich obydwu w liturgii Kościoła w tym samym dniu oraz z samego faktu, że wiadomości na ich temat są bardzo skąpe. Biblia i tradycja mówią o nich bardzo mało.
Wymieniani są jako ostatni apostołowie, tuż przed Judaszem.
Juda nosi w Piśmie Świętym przydomek Tadeusz, co znaczy odważny, ale nie wiemy, dlaczego tak został nazwany.
Według niektórych przekazów urodził się w wiosce Paneas, nazwanej później Cezareą Filipową. Trudnił się rybactwem
lub rolnictwem. W Nowym Testamencie znajdujemy list św. Judy Tadeusza, który na początku przedstawia się jako brat Jakuba. Juda Tadeusz miał być krewnym Jezusa, z pewnością był bratem innego apostoła – Jakuba Młodszego. Także Szymon
jest wymieniany w pismach razem z Jakubem i Judą – „braćmi” Chrystusa, co wskazywałoby na pokrewieństwo, a Ewangelia
św. Mateusza zdaje się to potwierdzać. Jeśliby zawierzać drzewom genealogicznym i wskazówkom zawartym w literaturze historycznej – ich matka, Maria, miała być rodzoną siostrą Maryi, Matki Jezusa, i to właśnie ona miała stać pod
krzyżem Zbawiciela, a po zdjęciu krzyża namaściła Jego ciało.
Juda swoją misję apostolską pełnił w Judei, Idumei, Syrii, Mezopotamii, Libii, a także w Armenii. Juda został stracony z rozkazu ormiańskiego króla Sanatruka, za ochrzczenie córki królewskiej. W ikonografii przedstawiany jest jako rybak lub brodaty mężczyzna z wiosłem, z łodzią lub bosakiem, z kijem, siekierą lub księgą. Jest patronem spraw niemożliwych
i beznadziejnych, pracowników szpitali i samych szpitali.
W parze z Judą Tadeuszem wymieniany jest Szymon. Aby odróżnić go od Szymona Piotra, nadano mu przydomek Kananejczyk albo Gorliwy, zależnie od Ewangelii. Zbieżność ta wynika z hebrajskiego słowa qana, co oznacza być zazdrosnym, żarliwym. Zatem wiadomo, że nawet jeśli nie należał do nacjonalistycznie nastawionego stronnictwa zelotów, to z pewnością był gorliwym wyznawcą wiary. Także o tym apostole niewiele wiemy.
Starożytne przekazy, jak martyrologie św. Hieronima, Bedy, Adona i Usuarda, twierdzą, że Szymon poniósł śmierć podczas misji do Persji. Według najstraszliwszego i szczegółowego opisu jego śmierci, Szymon został przywiązany do koła, a dwóch mężczyzn przecięło jego ciało wzdłuż piłą.
W sztuce przedstawia się go zazwyczaj z takimi atrybutami jak: łódź, ryba lub dwie ryby, wiosło, piła i włócznia.
Jest patronem kurierów, traczy i garbarzy.
Historia tych dwu apostołów przynosi więcej znaków zapytania niż odpowiedzi. Chodzili z Jezusem, byli Jego najbliższymi, ewangelizowali, wreszcie oddali życie za Chrystusa, a tak niewiele wiemy o ich heroizmie. Jednak ich życie dowodzi, że można być cichym, niezauważonym albo pominiętym, policzonym pośród wielu, a mimo to pozostać bliskim Jezusowi.
|oprac. ks. Maciej Igielski|
ŹRÓDŁA:
Inch, „Dwunastu, którzy zmienili świat”, Apostołowie Jezusa – fakty i legendy, Warszawa 2005.
Benedykt XVI, „Apostołowie i pierwsi uczniowie Jezusa”, Kraków 2008.
Http://franciszkanska3.pl/aktualnosci/juda-tadeusz-i-szymon-gorliwy.